Araştırmacılar, gecelik beş saatten az uyuyan bireyler arasında depresif belirtiler geliştirme riskinde bir artış olduğunu keşfettiler. Başlangıçta kötü uyku, zihinsel hastalığın sadece bir yan etkisi olarak düşünülüyordu; ancak çalışma, uykunun depresyonun başlangıcından önce gelebileceğini öne sürüyor.
7,146 bireyin genetik verilerini kullanarak, kısa uyku için genetik olarak yatkın olanların depresyona daha eğilimli olduğunu belirlediler. Aksine, depresyon eğilimine sahip olmak, daha kısa uykunun olasılıklarını artırmadı.
1. Kısa uyku için genetik olarak daha yatkın olanların, 4-12 yıl içinde depresif belirtiler geliştirme olasılığı daha yüksekti.
2. Beş saatten az uyuyan bireyler, depresif belirtiler gösterme olasılığında 2.5 kat artış gösterdiler. Ancak, depresif belirtileri olanlarda sadece üçte bir oranında daha kısa uyuma olasılığı vardı.
3. Uyku süresi ve depresyon her ikisi de kalıtsal bir bileşene sahiptir; ikiz çalışmaları depresyon için %35, uyku süresi varyansları için ise %40 kalıtsallık gösterir.
Kaynak: UCL
Her gece beş saatten az uyumak, depresif belirtiler geliştirme riskini artırabilir, UCL (University College London) araştırmacıları tarafından yönetilen yeni bir genetik çalışma gösteriyor.
Tarihsel olarak, kötü uyku, zihinsel sağlık sorunlarının bir yan etkisi olarak görülmüştür, ancak bu çalışma uyku ile mental hastalık arasındaki bağlantının daha karmaşık olduğunu bulmuştur.
Translational Psychiatry dergisinde yayımlanan çalışma, ortalama yaşları 65 olan bireylerin verilerini analiz etti ve kısa uyku ile depresif belirtilerin başlangıcı arasında bir ilişki buldu.
(UCL Epidemiyoloji ve Sağlık Bakımı Enstitüsü) şöyle dedi: "Uygun olmayan uyku süresi ile depresyon arasında bu tavuk-yumurta senaryosuna sahibiz, sık sık bir arada bulunurlar, ancak hangisinin önce geldiği büyük ölçüde çözümsüz. Hastalığa genetik yatkınlığı kullanarak, uyku muhtemelen depresif belirtilerden önce gelir, tersi değil."
Çalışma için araştırmacılar, İngiltere'de ulusal temsil edilen bir nüfus çalışması olan İngiliz Yaşlanma Longitudinal Çalışması (ELSA) tarafından toplanan 7,146 kişinin genetik ve sağlık verilerini kullandı.
Kısa uyku için genetik olarak daha yatkın olan kişilerin, 4-12 yıl içinde depresif belirtiler geliştirme olasılığının daha yüksek olduğunu, ancak depresyona daha yatkın olan kişilerin daha kısa uyuma artan bir olasılığa sahip olmadığını buldular.
Baş yazar Dr. Olesya Ajnakina (UCL Epidemiyoloji ve Sağlık Bakımı Enstitüsü ve King's College London Psikiyatri, Psikoloji ve Nörobilim Enstitüsü) şöyle dedi: "Kısa ve uzun uyku süreleri ile depresyon, genetik olarak yatkın olduğumuz büyük bir halk sağlığı yüküdür. Bireyin bir özelliği olan poligenik skorlar, uyku süresi ve depresif belirtilerin doğasını anlamada temel olduğuna inanılır."
Araştırmacılar, ELSA katılımcıları arasındaki genetik yatkınlığın gücünü, depresyon geliştirme olasılığı daha yüksek binlerce genetik varyantı tanımlayan önceki genetik birleşik çalışmaların bulgularını kullanarak değerlendirdi.
Sonuçlarının sağlamlığını araştırmak için bir dizi ayrı analiz yaparken, araştırma ekibi depresif belirtiler ile uyku süresi arasındaki genetik olmayan ilişkilere de baktı.
Beş saatten az uyuyan bireylerin depresif belirtiler geliştirme olasılığının 2.5 kat arttığını, depresif belirtileri olan bireylerin ise üçte bir oranında daha kısa uyuma eğilimli olduğunu buldular. Sonuçları etkileyebilecek eğitim, servet, sigara içme durumu, fiziksel aktivite ve uzun vadeli hastalık sınırlaması gibi faktörleri düzelttiler.
Araştırmacılar ayrıca uzun süre uyuyanlar arasında depresif belirtiler geliştirme arasında bir bağlantı buldular; dokuz saatten fazla uyuyan katılımcıların, günde ortalama yedi saat uyuyanlara göre depresif belirtiler geliştirme olasılığının 1.5 kat daha fazla olduğunu buldular. Ancak, depresif belirtiler daha uzun süre uyuma bağlı değildi, bu da genetik bulgularla uyumluydu.
Profesör Andrew Steptoe (UCL Epidemiyoloji ve Sağlık Bakımı Enstitüsü Davranış Bilimleri ve Sağlık Bölümü Başkanı) şunları söyledi: "Uygun olmayan uyku ve depresyon yaşla birlikte artar, ve dünya genelinde yaşlanan nüfus fenomeni ile depresyon ve uyku eksikliği arasındaki bağlantıyı daha iyi anlama ihtiyacı giderek artmaktadır. Bu çalışma, genetik, uyku ve depresif belirtiler arasındaki kesişim üzerine gelecekteki araştırmalar için önemli bir temel oluşturuyor."
Çalışmadaki katılımcıların genelde gecede yedi saat uyku süresi vardı. Başlangıçta çalışma döneminde gecede beş saatten az uyuyanların %10'dan fazlası, çalışma döneminin sonunda ise %15'ten fazlası oldu ve depresif belirtilere sahip olarak sınıflandırılan katılımcıların oranı ~3 puan arttı, %8.75'ten %11.47'ye kadar.
Uyku süresi ve depresyon bir nesilden diğerine kısmen kalıtsaldır. Daha önceki ikiz çalışmaları depresyonun %35 kalıtsal olduğunu ve genetik farklılıkların uyku süresindeki varyansın %40'ını oluşturduğunu öne sürmüştür. Çalışmada, uyku ve depresif belirtilere ilişkin veriler, zaman içinde dalgalanabileceği bilinen iki yıl arayla gerçekleştirilen iki ELSA anketinden birleştirildi.
Kaynak: